piątek, 27 sierpnia 2010
czwartek, 26 sierpnia 2010
Diecezja Chilaw
Chilaw leży w północno-zachodniej prowincji Sri Lanki i zajmuje powierzchnię 3,013,4 km2. Jest to nadmorskie miasto na zachodnim wybrzeżu wyspy.
Diecezja została założona 5 stycznia 1939 r. i oddana pod opiekę Matki Bożej z Góry Karmel; pierwszym biskupem był Edmund Peiris OMI. Obecnie liczy 46 parafii z których każda posiada od 5-ciu do 7 kościołów filialnych ze względu na rozproszenie wiernych. Pracuje na jej terenie 110 księży i 222 siostry z 6-ciu zgromadzeń zakonnych. Na 705 342 tys. mieszkańców dystryktu Puttalam, 240 000 tys. to katolicy.
Obecnym pasterzem diecezji jest wychowanek Niższego Seminarium Duchownego św. Pawła w Marawila bp. Valence Mendis, urodzony 21 maja 1958 r. w Moratuwa i wyświęcony na kapłana 20 lipca 1985 r. Sakrę biskupią przyjął 2 kwietnia 2005 r. i w Episkopacie Sri Lanki jest odpowiedzialny za: edukację narodową, apostolstwo biblijne i katechezę, opiekę nad emigrantami i uchodźcami, oraz ekumenizm i dialog międzyreligijny.
Na terenie diecezji znajdują się 2 sanktuaria: św. Anny w Thalawila i Męki Pańskiej w Marawila.
Diecezja została założona 5 stycznia 1939 r. i oddana pod opiekę Matki Bożej z Góry Karmel; pierwszym biskupem był Edmund Peiris OMI. Obecnie liczy 46 parafii z których każda posiada od 5-ciu do 7 kościołów filialnych ze względu na rozproszenie wiernych. Pracuje na jej terenie 110 księży i 222 siostry z 6-ciu zgromadzeń zakonnych. Na 705 342 tys. mieszkańców dystryktu Puttalam, 240 000 tys. to katolicy.
Obecnym pasterzem diecezji jest wychowanek Niższego Seminarium Duchownego św. Pawła w Marawila bp. Valence Mendis, urodzony 21 maja 1958 r. w Moratuwa i wyświęcony na kapłana 20 lipca 1985 r. Sakrę biskupią przyjął 2 kwietnia 2005 r. i w Episkopacie Sri Lanki jest odpowiedzialny za: edukację narodową, apostolstwo biblijne i katechezę, opiekę nad emigrantami i uchodźcami, oraz ekumenizm i dialog międzyreligijny.
Na terenie diecezji znajdują się 2 sanktuaria: św. Anny w Thalawila i Męki Pańskiej w Marawila.
Czym jest Adopcja Duchowa kleryka z Sri Lanki?
Adopcja Duchowa kleryka z Sri Lanki to przyjęcie do życia swojej rodziny lub wspólnoty jednego z kleryków Niższego Seminarium Duchowego św. Pawła w Marawila i wspieranie go na drodze do kapłaństwa. Wsparcie to ma dwojaki charakter: materialny i duchowy. Wsparcie materialne, to w miarę regularnie składanie ofiary na wydatki związane z edukacją i formacją kleryka, a wsparcie duchowe, to modlitwa za niego.
Kleryka w Adopcje Duchową może wziąć rodzina, osoba indywidualna, firma, zakład pracy, uczelnia, szkoła, klasa, klub, stowarzyszenie lub inna grupa pełnoletnich osób, która podejmie się pomocy w jego formacji. Roczny koszt utrzymania kleryka to 300 euro lub równowartość w złotych (1200 PLN). Czesne można wpłacać od razu w całości lub w ratach (pół roku, kwartał, miesiąc).
Aby zaadoptować kleryka należy wypełnić deklarację i przesłać ją na adres Wolontariatu Misyjnego, lub drogą elektroniczna wysyłając na e-mail: sekretariat.misyjny@gmail.com Adoptujący zobowiązuje się do opieki nad klerykiem na okres minimum jednego roku. Po upływie tego czasu, można przedłużyć swoje zobowiązanie wobec tego samego kleryka aż do ukończenia jego edukacji. Najbardziej optymalnym wariantem, byłaby adopcja na cały okres 5 letnich studiów.
Kleryków objętych tym programem, przedstawia o. Mariusz Michalik, odpowiedzialny za ten projekt, przesyłając informację o danej osobie wraz z zdjęciem w miesiącu styczniu. Jest to związane z innym trybem nauki na Sri Lance. Rok szkolny rozpoczyna się po 1-szej niedzieli stycznia i kończy po 1-szej niedzieli grudnia.
Egzaminy wstępne do seminarium, odbywają się w połowie grudnia. Dlatego ważnym jest dla nas zgromadzenie deklaracji uczestnictwa w misyjnym dziele duchownej adopcji kleryka wraz z środkami dla kształcenia i formacji do końca listopada.
Raz w roku, Rektor Seminarium, wraz z swoim asystentem o. Mariuszem Michalikiem, przekaże osobom pomagającym w Polsce informacje dotyczące osoby adoptowanej i jej postępów edukacyjnych. Istnieje również możliwość korespondencji z klerykiem w językach angielskim lub polskim (przy pomocy tłumacza z Wolontariatu Misyjnego).
Poprzez misjonarza, osoby mieszkające daleko od siebie, różniące się kulturą i zwyczajami, stają się sobie bliskie emocjonalnie i duchowo. Warto zainwestować w rodzimych kleryków z Sri Lanki, którzy idąc za głosem swojego powołania, pragną służyć Bogu i mieszkańcom swojego kraju. To oni zakorzenieni we własnej kulturze, lepiej od nas, misjonarzy-przybyszów, rozumieją swój naród, a po święceniach kapłańskich będą mu służyć głosząc Słowo Boże i troszczyć się o ludzi najbardziej potrzebujących bez względu na przynależność kastową, religijną czy etniczną
Kleryka w Adopcje Duchową może wziąć rodzina, osoba indywidualna, firma, zakład pracy, uczelnia, szkoła, klasa, klub, stowarzyszenie lub inna grupa pełnoletnich osób, która podejmie się pomocy w jego formacji. Roczny koszt utrzymania kleryka to 300 euro lub równowartość w złotych (1200 PLN). Czesne można wpłacać od razu w całości lub w ratach (pół roku, kwartał, miesiąc).
Aby zaadoptować kleryka należy wypełnić deklarację i przesłać ją na adres Wolontariatu Misyjnego, lub drogą elektroniczna wysyłając na e-mail: sekretariat.misyjny@gmail.com Adoptujący zobowiązuje się do opieki nad klerykiem na okres minimum jednego roku. Po upływie tego czasu, można przedłużyć swoje zobowiązanie wobec tego samego kleryka aż do ukończenia jego edukacji. Najbardziej optymalnym wariantem, byłaby adopcja na cały okres 5 letnich studiów.
Kleryków objętych tym programem, przedstawia o. Mariusz Michalik, odpowiedzialny za ten projekt, przesyłając informację o danej osobie wraz z zdjęciem w miesiącu styczniu. Jest to związane z innym trybem nauki na Sri Lance. Rok szkolny rozpoczyna się po 1-szej niedzieli stycznia i kończy po 1-szej niedzieli grudnia.
Egzaminy wstępne do seminarium, odbywają się w połowie grudnia. Dlatego ważnym jest dla nas zgromadzenie deklaracji uczestnictwa w misyjnym dziele duchownej adopcji kleryka wraz z środkami dla kształcenia i formacji do końca listopada.
Raz w roku, Rektor Seminarium, wraz z swoim asystentem o. Mariuszem Michalikiem, przekaże osobom pomagającym w Polsce informacje dotyczące osoby adoptowanej i jej postępów edukacyjnych. Istnieje również możliwość korespondencji z klerykiem w językach angielskim lub polskim (przy pomocy tłumacza z Wolontariatu Misyjnego).
Poprzez misjonarza, osoby mieszkające daleko od siebie, różniące się kulturą i zwyczajami, stają się sobie bliskie emocjonalnie i duchowo. Warto zainwestować w rodzimych kleryków z Sri Lanki, którzy idąc za głosem swojego powołania, pragną służyć Bogu i mieszkańcom swojego kraju. To oni zakorzenieni we własnej kulturze, lepiej od nas, misjonarzy-przybyszów, rozumieją swój naród, a po święceniach kapłańskich będą mu służyć głosząc Słowo Boże i troszczyć się o ludzi najbardziej potrzebujących bez względu na przynależność kastową, religijną czy etniczną
Miejsce mojej pracy - Seminarium
Niższe Seminarium Duchowne św. Pawła w Marawila, diecezji Chilaw, na Sri Lance zostało założone w 1950 r. i dało ono Kościołowi lokalnemu, 180-ciu księży, w tym jednego biskupa.
Blisko 80% studentów ostatniego rocznika seminarium przechodzi na dalszą formację kapłańską do Krajowego Wyższego Seminarium Duchownego w Kandy, założonego przez polaka abp. Władysława Zaleskiego w 1893 r, wspólnego dla wszystkich 11 diecezji z Sri Lanki. Na dzień dzisiejszy studiuje tam, na filozofii i teologii, 60-ciu naszych wychowanków.
Formacja w seminarium trwa 5 lat i obejmuje chłopców w wieku 15-20 lat. Klerycy studiując od 10 do 13 klasy szkoły średniej w cyklu A przygotowują się do zdania egzaminu dojrzałości wymaganego przez państwo. Równolegle realizują formację do kapłaństwa biorąc udział w zajęciach popołudniami i w soboty, w cyklu B. Po zdaniu matury przechodzą rok propedeutyczny, którego uwieńczeniem jest egzamin do Krajowego Wyższego Seminarium Duchownego w Kandy z podstaw filozofii, teologii, religioznawstwa i języka angielskiego.
Co roku z terenów diecezji Chilaw do seminarium zgłasza się 50-60-ciu kandydatów, z których możemy przyjąć tylko od 10-ciu do 20-stu osób. Jest to związane nie tyle z brakiem miejsca, a finansowymi możliwościami zapewnienia utrzymania większej grupie niż 90 osób. Ilość miejsc na dany rok zależy od tego, ilu naszych kleryków przeszło na dalszy etap studiów do Seminarium w Kandy albo ze względu na stan zdrowia czy z powodów osobistych powróciło do domu.
Na comiesięczny budżet seminarium składa się dotacja z kurii biskupiej w wysokości 1 000 euro oraz składka na czesne rodzin kleryków w wysokości 700 euro. Ta suma z trudnością wystarcza nam na zapewnienie skromnych 3 posiłków dziennie, opłat za elektryczność, utrzymania samochodu, pensji dla świeckich nauczycieli (księża i siostry zakonne nie pobierają wynagrodzenia za prowadzone wykłady). Rodzice naszych kleryków w większości są rybakami i rolnikami, a ich dochody zależą od warunków atmosferycznych. To też zdarza się, że okresowo nie są w stanie wpłacać nawet minimalnego czesnego.
Z bólem serca, wielu wartościowych kandydatów do kapłaństwa, odsyła się z powodu braków środków materialnych, gdyż wolno nam przyjąć do seminarium tylko tylu, dla ilu zagwarantujemy odpowiednie warunki: trzy posiłki dziennie, dach nad głową, odpowiedni poziom edukacji i formacji oraz godziwe warunki do nauki.
Blisko 80% studentów ostatniego rocznika seminarium przechodzi na dalszą formację kapłańską do Krajowego Wyższego Seminarium Duchownego w Kandy, założonego przez polaka abp. Władysława Zaleskiego w 1893 r, wspólnego dla wszystkich 11 diecezji z Sri Lanki. Na dzień dzisiejszy studiuje tam, na filozofii i teologii, 60-ciu naszych wychowanków.
Formacja w seminarium trwa 5 lat i obejmuje chłopców w wieku 15-20 lat. Klerycy studiując od 10 do 13 klasy szkoły średniej w cyklu A przygotowują się do zdania egzaminu dojrzałości wymaganego przez państwo. Równolegle realizują formację do kapłaństwa biorąc udział w zajęciach popołudniami i w soboty, w cyklu B. Po zdaniu matury przechodzą rok propedeutyczny, którego uwieńczeniem jest egzamin do Krajowego Wyższego Seminarium Duchownego w Kandy z podstaw filozofii, teologii, religioznawstwa i języka angielskiego.
Co roku z terenów diecezji Chilaw do seminarium zgłasza się 50-60-ciu kandydatów, z których możemy przyjąć tylko od 10-ciu do 20-stu osób. Jest to związane nie tyle z brakiem miejsca, a finansowymi możliwościami zapewnienia utrzymania większej grupie niż 90 osób. Ilość miejsc na dany rok zależy od tego, ilu naszych kleryków przeszło na dalszy etap studiów do Seminarium w Kandy albo ze względu na stan zdrowia czy z powodów osobistych powróciło do domu.
Na comiesięczny budżet seminarium składa się dotacja z kurii biskupiej w wysokości 1 000 euro oraz składka na czesne rodzin kleryków w wysokości 700 euro. Ta suma z trudnością wystarcza nam na zapewnienie skromnych 3 posiłków dziennie, opłat za elektryczność, utrzymania samochodu, pensji dla świeckich nauczycieli (księża i siostry zakonne nie pobierają wynagrodzenia za prowadzone wykłady). Rodzice naszych kleryków w większości są rybakami i rolnikami, a ich dochody zależą od warunków atmosferycznych. To też zdarza się, że okresowo nie są w stanie wpłacać nawet minimalnego czesnego.
Z bólem serca, wielu wartościowych kandydatów do kapłaństwa, odsyła się z powodu braków środków materialnych, gdyż wolno nam przyjąć do seminarium tylko tylu, dla ilu zagwarantujemy odpowiednie warunki: trzy posiłki dziennie, dach nad głową, odpowiedni poziom edukacji i formacji oraz godziwe warunki do nauki.
Witam Wszystkich
Nazywam się o. Mariusz Michalik i urodziłem się 2 maja 1967 r. w Nysie. Swoje dzieciństwo oraz młodość spędziłem na Górnym Śląsku, mieszkając w Chełmie Śląskim i Tychach. Święcenia kapłańskie przyjąłem 5 kwietnia 1997 r. z rąk ks. bp Ireneja Bilyka OSBE w obrządku wschodnim, w kościele seminaryjnym w Nysie. Dzięki pozwoleniu Stolicy Apostolskiej, posiadam prawo birytualizmu, co pozwala mi sprawować Sakramenty w obrządkach łacińskim i greckim. Jestem zakonnikiem i od 30 listopada 1997 r. należę do Misyjnego Towarzystwa św. Andrzeja Apostoła, którego siedziba znajduje się w Ivano-Frankivsku (dawniej Stanisławów). Spędziłem na Ukrainie 12 lat, podczas których studiowałem, pracowałem w duszpasterstwie i jako Przełożony Zgromadzenia (przez 7 lat), wybudowałem 2 domy zakonne wraz z niewielkimi kościołami. Następnych 5 lat poświęciłem organizacji duszpasterstwa dla emigrantów z byłego ZSRR w północnych Włoszech. Na terenie czterech diecezji (Padova, Vicenza, Belluno, Chioggia) zorganizowałem 12 wspólnot greko-katolickich. Pracując w referacie do spraw duszpasterstwa emigrantów, włączyłem się w pomoc Kościołowi na terenach misyjnych. Od roku przebywam na Sri Lance i służę miejscowemu Kościołowi, wykonując obowiązki asystenta Rektora do spraw organizacyjno-ekonomicznych w Niższym Seminarium Duchownym św. Pawła w Marawila.
Subskrybuj:
Posty (Atom)